Í draumi þeirra daga (vinarkveðja)
Í draumi þeirra daga
var draumur okkar sá
Að mega verða að mönnum
sama marki ná
Í lífsins leik og gleði
var gatan oftast greið
Hvern gat órað fyrir því
hversu stutt yrði þín leið
Veturinn kom með vindinum
þá vitjaði okkar vá
Fréttin um að félagi
fallinn væri frá
Samt finnst mér það nú frekt
að fallið væri nú
Því flestir hafa lifað
svo miklu meira en þú
Ég að mestu var í móki
mæddist og varð meir
Stund sannleikans varð sýnileg
allt sofnar að lokum og deyr
Blómið þitt í bænum
barmar sér í nótt.
Yfir sumri og sól
sem fór allt of fljótt
Nú kveikjum við á kerti
þú berð krossinn eins og er
En minningin hún lifir
þú verður alltaf hér
Þú varst ljós sem að lýstir
meðan létt var þín lund
Skærasta stjarnan
á himninum um stund
var draumur okkar sá
Að mega verða að mönnum
sama marki ná
Í lífsins leik og gleði
var gatan oftast greið
Hvern gat órað fyrir því
hversu stutt yrði þín leið
Veturinn kom með vindinum
þá vitjaði okkar vá
Fréttin um að félagi
fallinn væri frá
Samt finnst mér það nú frekt
að fallið væri nú
Því flestir hafa lifað
svo miklu meira en þú
Ég að mestu var í móki
mæddist og varð meir
Stund sannleikans varð sýnileg
allt sofnar að lokum og deyr
Blómið þitt í bænum
barmar sér í nótt.
Yfir sumri og sól
sem fór allt of fljótt
Nú kveikjum við á kerti
þú berð krossinn eins og er
En minningin hún lifir
þú verður alltaf hér
Þú varst ljós sem að lýstir
meðan létt var þín lund
Skærasta stjarnan
á himninum um stund
Sakna þín að eilífu vinur.
Kv. Geiri
Kv. Geiri