óskabarn íslands
Húsið mitt hrúgaldið, hrákasmíð, hallandi
Fíflaleg fjárfesting, frjálst fer hún fallandi.
Stoðirnar morknandi, rammskakkar, rekandi.
Þakið er sígandi, mígandi, lekandi.

Konan mín bitur er kynköld og klagandi.
Hvað sem hún segir er nístandi nagandi.
Ástin er ofmetin, dásemdin deyjandi.
Daunill hún þráir mér þörfina þegjandi.

Vinnan mín þreytandi, þrúgandi, þjakandi.
Stemmningin leiðinleg, lýjandi, lamandi.
Um næturnar versnandi verð ég því vakandi.
Í álveri svitnandi, misrétti takandi.

Skuldirnar þungar, þær krónískar þyngjandi.
Ótækt er ástandið, alls ekki yngjandi.
Líf mitt er kómískur harmleikur helvískur.
Alheimur gegn mér í samsæri bannsettur.

Ég er óskabarn Íslands, vanmetinn, miskilinn.
Hvar er mitt góðæri, minn tími ókominn.
Ég kom inn í heim þennan, ódýr og einnota.
Fullur ég fer héðan, gleymdur og gjaldþrota.
 
siggi gúst
1986 - ...


Ljóð eftir sigga gúst

platinum
óskabarn íslands
sköpun drottins
ísbjörninn
eldgosið
Juris menn
Hjátrú
ctrl, alt, del
róstur
lúrinn
Eilífðin
charlie sheen
þjóðardallurinn