Lækurinn
Utan við hliðið á nátthaganum
í hlíðinni minni
er uppsprettulækurinn.
Hann fellur í fallegu ána,
sem ferðast um dalinn,
niður í bláleitan fjörðinn.
Ég sakna hans núna er sumarið líður
og sál mína vantar að nærast.
Hugurinn ber mig alla leið heim.
Þar bíða mín fjöllin og fólkið mitt kæra
og fallegi litli lækurinn suðar.
Sál minni svalar með vatni sínu.
í hlíðinni minni
er uppsprettulækurinn.
Hann fellur í fallegu ána,
sem ferðast um dalinn,
niður í bláleitan fjörðinn.
Ég sakna hans núna er sumarið líður
og sál mína vantar að nærast.
Hugurinn ber mig alla leið heim.
Þar bíða mín fjöllin og fólkið mitt kæra
og fallegi litli lækurinn suðar.
Sál minni svalar með vatni sínu.