Garðurinn
Allt er svo grænt
Friðsælt
Ég geng að girðingunni
Hún er brún og trausvekjandi
Ég opna hliðið
Og geng inn
Ég dansa um í hvítum kjól
Hárið sveiflast um axlir mínar
Ég er berfætt
Frjáls
Ég sé stórt tré
Tignarlegt með græn lauf
Ræturnar stórar og margar
Öryggi
Ég klifra upp í tréið
Sit þar á grein einni
Les bók og hlusta á fuglana
Friðsælt
Ég sé læk
Tæran og fallegan
Ég hlusta á lækinn
Og sé litla fiska
Ég geng yfir brúnna
Og sé stórt fjall
Það er svart
Með grjóti
Ég fer í gönguskó
Tek teppið mitt með
og tónlist
og legg af stað
leiðin upp er erfið
ég þarf að reyna á mig
en mér skal takast þetta
ég held áfram
inn á milli grjótsins sé ég blóm
lítil sæt fjólublá blóm
ég tek eitt set hárið í hnút
og blómið í hárið
ég kemst á toppinn
breiði teppið á jörðina
uppi er grænt
ég ligg og hlusta á tónlist
himininn er blár og fallegur
skýin fara rólega áfram
sólin skín
hvíld
ég legg af stað niður
leiðin er léttari
ég næstum hleyp
loksins kem ég niður á grænt grasið
ég tek af mér skónna
fer að læknum
læt fæturnar í hann
og labba yfir
hjá tréinu er lítil tjörn
vatnaliljur og froskar
ég fer í fótabað
en stíng mér svo allri oní
tjörnin er hrein
ég hrífst af hreinleikanum
og reyni að tileinka mér hann
þegar ég fer upp úr skil ég allt það svarta eftir
ég leggst á teppið
hjá tréinu
fuglarnir syngja
og sólin þurrkar mig
ég stend upp
fer í áttina að hliðinu
opna það, þakka garðinum fyrir
og fer út
ég horfi enn einu sinni á garðinn
og fer svo heim á leið
ég kem hingað aftur
bráðlega!
Rannveig Iðunn 10.apríl 2006