Uppgjöf
Svartnættið heltekur mig
Tárin renna hægt niður vanga mína
Frammi heyrast glaðar raddir
Þau hlæja
En það er eitthvað sem heldur aftur af mér
Leyfir mér ekki að brosa
Né hlæja
Eitthvað sem kremur hjartað
Og sýgur alla hamingju úr mér
Ekkert eftir til að brosa yfir
Né hlæja
Mér finnst ég vera að gefast upp
Oftar og oftar fæ ég þessa tilfinningu
Tilfinningu um að betra sé að gefast upp
Hætta bara öllu og fara
Fara á betri stað
Ef það er þá einhver
Tárin halda áfram að renna
Og augun sýna tómleika
Tómleikann sem er innra með mér
8. apríl ‘07
Tárin renna hægt niður vanga mína
Frammi heyrast glaðar raddir
Þau hlæja
En það er eitthvað sem heldur aftur af mér
Leyfir mér ekki að brosa
Né hlæja
Eitthvað sem kremur hjartað
Og sýgur alla hamingju úr mér
Ekkert eftir til að brosa yfir
Né hlæja
Mér finnst ég vera að gefast upp
Oftar og oftar fæ ég þessa tilfinningu
Tilfinningu um að betra sé að gefast upp
Hætta bara öllu og fara
Fara á betri stað
Ef það er þá einhver
Tárin halda áfram að renna
Og augun sýna tómleika
Tómleikann sem er innra með mér
8. apríl ‘07