Eins og...
Hugarþránni hef ég lært að gleyma,
henti henni í hyldýpisgjá
og tárin tóku að streyma.
Vindurinn þaut og mér versnaði sóttin,
vandræðin skildu ekki við mig né óttinn.
Eins og minningin er mínum vonum,
sótti hún mig seint um martraðarnótt.
Skelfing og vonleysi sem hitasótt,
skrefin stirðnuðu föst á flóttanum,
enginn má við kvölinni né óttanum.
Þó fyrirgef ég þránum og óskunum þínum,
í tillitssemi við þinn lífsins gang.
Því þú fékkst aðeins þrautina að förunaut,
er fangaði allar þínar óskir á ævibraut.
henti henni í hyldýpisgjá
og tárin tóku að streyma.
Vindurinn þaut og mér versnaði sóttin,
vandræðin skildu ekki við mig né óttinn.
Eins og minningin er mínum vonum,
sótti hún mig seint um martraðarnótt.
Skelfing og vonleysi sem hitasótt,
skrefin stirðnuðu föst á flóttanum,
enginn má við kvölinni né óttanum.
Þó fyrirgef ég þránum og óskunum þínum,
í tillitssemi við þinn lífsins gang.
Því þú fékkst aðeins þrautina að förunaut,
er fangaði allar þínar óskir á ævibraut.