HÚS
Horfðu hús á mig
heimulegum augum.
Ekkert innan bjó,
algjört þeirra tóm.
Lengi fátt ég fann,
flest var lítils virði.
Með ljósi leitaði
að lífi sem að var
Ráðvillt reikaði um,
rýndi inn um glugga.
Ósk um annað líf
einkenndi þessa ferð.
Vonlausum á veg
vakti margar nætur.
Ein, með öðrum þó,
átti litla von.
Með augun bæði blind
ég barðist við að horfa.
Lítinn gaum því gaf
að gættu aðrir mín.
Svo kom að hjálparhönd
huga mínum náði.
Og lét í lófa minn
lítinn viskustein.
Og litlir logar hans
lýstu gegnum blindu.
Og þá fékk sálin sjón
og sátt í hjarta gaf.
heimulegum augum.
Ekkert innan bjó,
algjört þeirra tóm.
Lengi fátt ég fann,
flest var lítils virði.
Með ljósi leitaði
að lífi sem að var
Ráðvillt reikaði um,
rýndi inn um glugga.
Ósk um annað líf
einkenndi þessa ferð.
Vonlausum á veg
vakti margar nætur.
Ein, með öðrum þó,
átti litla von.
Með augun bæði blind
ég barðist við að horfa.
Lítinn gaum því gaf
að gættu aðrir mín.
Svo kom að hjálparhönd
huga mínum náði.
Og lét í lófa minn
lítinn viskustein.
Og litlir logar hans
lýstu gegnum blindu.
Og þá fékk sálin sjón
og sátt í hjarta gaf.
Samið 2002.