BÍDDU MÍN Í GARÐINUM
Bíddu mín í garðinum þar sem blómin hennar dóu.
Beðin eru horfin sem voru þau í forðum.
En stígðu ekki á græðlinginn er stakk hér einhver niður,
hann stefnir upp til himins úr sínu veiku skorðum.
Fyrirgefðu móðir mín að ég moldinni ekki sinnti.
Mér hugnaðist öðruvísi verja mínum tíma.
Arfinn fékk að vaxa því engin lengur reytti
og öll þín vinna sýndist að lokum töpuð glíma.
Að lokum, einhverntímann, hér liggja sporin mín.
Ég lífið fel í moldu, því jarðvegur er nógur.
Er kem ég mér að verki, ég kann öll störfin þín
og hver veit nema vaxi hér stór og mikill skógur.
Beðin eru horfin sem voru þau í forðum.
En stígðu ekki á græðlinginn er stakk hér einhver niður,
hann stefnir upp til himins úr sínu veiku skorðum.
Fyrirgefðu móðir mín að ég moldinni ekki sinnti.
Mér hugnaðist öðruvísi verja mínum tíma.
Arfinn fékk að vaxa því engin lengur reytti
og öll þín vinna sýndist að lokum töpuð glíma.
Að lokum, einhverntímann, hér liggja sporin mín.
Ég lífið fel í moldu, því jarðvegur er nógur.
Er kem ég mér að verki, ég kann öll störfin þín
og hver veit nema vaxi hér stór og mikill skógur.
Samið árið 2000.