Lífið
Oft sýnist lífið í lægðum,
og ljóst er að svo er það oft.
Af orðum særandi sögðum,
skapast oft þrúgandi loft.

En berðu´ekki hatur í hjarta,
því hatur er lífsins böl.
Og djúpt inn í sortanum svarta,
sterk blundar forlát í dvöl.

Því einnig er gnægð af gleði,
sem gleymast má ekki að sjá.
Það góða sem gerist, og skeði,
en glata þó einnig má

Þær gjafir sem gengt okkur stóðu,
ganga oft sárar á braut.
Því oft eru gjafirnar góðu,
gerðar að sjálfsögðum hlut.

Og síðan er lífinu lokið,
því lífsleiðin er svo skömm.
Það líf undan helreið er hokið,
sú helreið er erfið og römm.

Svo held ég í leiðina löngu,
sem leiðarlok hefur ey.
Þá erfiðu´og grýttustu göngu,
til Guðs, þegar ég dey.
 
SvaBja
1980 - ...
Stafsetningarvillur gera ljóð persónulegri! ;)


Ljóð eftir SvaBja

Veðurspáaprump
Frillublús
Síðasti svefninn
Falski máni
Kári kveður
Með Sting í maganum
Stríðið
Lífið
Þú kemur og kyssir mig blítt
Skammarbréfið
Svörin
Blautir draumar