Á bát
Morgundagur
er svo fagur,
hann var svo magur,
voðalega bragur.
Báturinn,
hláturinn
mátturinn í vatninu,
þátturinn um þig.
Að sjá þig,
liggjandi í bátnum
hárið gyllir þig
og þú ert brosandi:
til mín.
Ó, Nína
fína.
peningana mína,
verð ég að sína
þér.
Þegar að ég sá þig
fór kuldi um mig,
Að hugsa um sig
Nína fína.
Gull frá þér,
Sull í bátinn fór,
ei bull
heldur eigi rugl.
Grimma,
Dimman,
tók þig,
í vatnið
frá mér.
Dauðinn
sauðinn,
fyrirgefðu
ég elska þig.
er svo fagur,
hann var svo magur,
voðalega bragur.
Báturinn,
hláturinn
mátturinn í vatninu,
þátturinn um þig.
Að sjá þig,
liggjandi í bátnum
hárið gyllir þig
og þú ert brosandi:
til mín.
Ó, Nína
fína.
peningana mína,
verð ég að sína
þér.
Þegar að ég sá þig
fór kuldi um mig,
Að hugsa um sig
Nína fína.
Gull frá þér,
Sull í bátinn fór,
ei bull
heldur eigi rugl.
Grimma,
Dimman,
tók þig,
í vatnið
frá mér.
Dauðinn
sauðinn,
fyrirgefðu
ég elska þig.
Fagri morgun dagur er æði fyrir báts ferðir. Ástfanginn maður bauð Nínu á bát. Þau drukknuðu bæði.