Hvert liggur leið
Uppá hæstu hæðir
held í hinsta sinn
Norðanvindur næðir
napur mér um kinn
Brotnar brýr að baki,
botni hef ég náð
Held að ég,
veit að ég,
eigi ekki fleiri ráð
Hvert sem að liggur leið,
hvert sem ég fer
Hvert sem ég flý í neyð…
ég aldrei slepp frá sjálfum mér
Var það mér að kenna,
var það allt mín sök?
Þessi sægur kvenna
hafði á mér tök
Víst var mér til vansa,
velja kunni ei
Held að ég,
veit að ég,
verð að læra að segja nei
Hvert sem að liggur leið,
hvert sem ég fer
Hvert sem ég flý í neyð…
ég aldrei slepp frá sjálfum mér
Upp á hæstu hæðir,
held í hinsta sinn
Norðanvindur næðir
napur mér um kinn
Þar í koti kona,
hvílu hlýja á
Held að ég,
veit að ég,
fari henni aldrei frá
held í hinsta sinn
Norðanvindur næðir
napur mér um kinn
Brotnar brýr að baki,
botni hef ég náð
Held að ég,
veit að ég,
eigi ekki fleiri ráð
Hvert sem að liggur leið,
hvert sem ég fer
Hvert sem ég flý í neyð…
ég aldrei slepp frá sjálfum mér
Var það mér að kenna,
var það allt mín sök?
Þessi sægur kvenna
hafði á mér tök
Víst var mér til vansa,
velja kunni ei
Held að ég,
veit að ég,
verð að læra að segja nei
Hvert sem að liggur leið,
hvert sem ég fer
Hvert sem ég flý í neyð…
ég aldrei slepp frá sjálfum mér
Upp á hæstu hæðir,
held í hinsta sinn
Norðanvindur næðir
napur mér um kinn
Þar í koti kona,
hvílu hlýja á
Held að ég,
veit að ég,
fari henni aldrei frá