Næturkyrrð
Dimmblá nóttin
þrýstir sér yfir allt
eins og barmgóð ástkona.
Sumir gráta hana
aðrir tilbiðja hana
hinir elska hana.
Hún breiðir úr sér
svo hljóðlega
með svo mikilli nærgætni
að jafnvel þeir skörpustu
taka ekki eftir því
Sumum er hún móðir,
veit svar við öllu
Sumir hræðast hana eins og
sjálfan djöfulinn
En hún sjálf hugsar bara
um það að dreyfa kyrrðinni,
rónni og myrkrinu.
Hún er bara að vinna sína vinnu