Drottning hafsins
Hleypur yfir öldur drottning hafsins
um allar aldir öldur fossa
kringum hana létt og glatt
árin líða án sults og sára
ein hún klífur öldur alda.

Áður hafði hún kóng og krónu,
króga lítin og kolsvart hár
nú særir hún og svertir hafið
sver við kletta, æfir öldur
ein hún bíður ragnarraka.

Ljósa hárið bylgjast við brá
bláu augun, blítt, hún logar
áður hafði hún svarta þrá
nú lýsir dauðans sakleysi þar frá
hleypur yfir öldurnar ástinni hjá.

Á hafsbotni liggja kóngur og króna
klettabjörgin - skrikaði fótur
króganum, í fallinu, reyndi að bjarga
nú liggja þau bæði botninum á
hún bölvar og ragnar beinunum hjá.

Hár hennar svarta lýstist og logar
eldur í augum, brakandi dauðaþrá
um allar aldir öldur fossa
árin líða án sults og sára
bíður hún ein beinunum þeirra hjá.




 
Eygló Daða Karlsdóttir
1973 - ...


Ljóð eftir Eygló Döðu

Timburmenn
Að heiman
Skuggi vitundarinnar
Visin rós
Einsemdin
Teflt við Guð
Kona dauðans
Andlitið
Veruleikaflótti
Drottning hafsins
Haglar í helvíti
Draumur
Bergmál
Spegill, spegill herm þú mér
Spegilmynd
Syndug
Til Halldórs á laugardegi
Reykjavík
Medúsa
Regn í myrkri
Mannsaldan
Kerlingin og Dauðinn
Á fjöllum
Drullupollurinn
Nýjar tíðir
Gremja
Svikin
Horfnir draumar
Angist
Bláar rósir
Þunglyndi
Myrkfælni
samviskubit
Vökuvísa
Breytingar
Þunnur
Hringiða augnabliksins
Óskalög sjómanna
Söngur hins svefnlausa
Brunarústir
Morgunkaffi
Menningarmiðaldir
Horft í hyldýpið
Heimur: síðustu andartökin
Kvenna hlátur
Skammdegi
Skuggi
Ég og borgin
Í rauðum hælum
Sjómannssál
Ósk sjómannsins
missir
Tungunnar vandræði
Ljóðadrekinn
Ást í bít(l)unum
Sannleikann eða kontór?
Geðhvörf árstíðanna
Grasið er ávallt grænna
Ímynd hamingjunnar
D-Dagur
Sunnudags vankvæði
Hringiða
Minningar í myrkri
Hrá
Spilum við snáka og stiga?
Absúrdismi
Von
Það vorar