Hugsa til okkar daga.
Ég hugsa til þá daga sem við áttum, þegar við saman brostum.
Þegar sólin skein sem hæst á himni vegna fegurð þinnar,
stjörnur glitruðu sem bjartast vegna augna þinna,
tunglið endurspeglaðist vegna bros þíns.
Þeir dagar sem við áttum, þeim við ei glötuðum.
Sögðum þessi ljúfu orð,
sá merkisdagur, þú varðst mín.
Lífið varð fullkomnað, ég og þú.
Einn daginn komstu ei aftur, dagurinn varð svartur.
Rigningin kom vegna tára minna,
skýin vegna sorgar minnar,
fölnuð blóm vegna þú horfin varðst.
Stend,horfi, legg blóm niður því miður að leiði þínu.
Labba í burtu,
lít aftur,
og hugsa til okkar daga.
Þegar sólin skein sem hæst á himni vegna fegurð þinnar,
stjörnur glitruðu sem bjartast vegna augna þinna,
tunglið endurspeglaðist vegna bros þíns.
Þeir dagar sem við áttum, þeim við ei glötuðum.
Sögðum þessi ljúfu orð,
sá merkisdagur, þú varðst mín.
Lífið varð fullkomnað, ég og þú.
Einn daginn komstu ei aftur, dagurinn varð svartur.
Rigningin kom vegna tára minna,
skýin vegna sorgar minnar,
fölnuð blóm vegna þú horfin varðst.
Stend,horfi, legg blóm niður því miður að leiði þínu.
Labba í burtu,
lít aftur,
og hugsa til okkar daga.