Geðhvörf árstíðanna
Vetur
þrái ekkert heitar en sólina og hitann
sjá smábörn í stuttum buxum leika sér í sandinum
og að geta sitið undir tré í pilsi lesandi Borges,
borðandi ís.

Vorið
ljósið
vil bara sitja undir sólinni
og sjúga í mig geisla hennar
eins og gleim-mér-ei á sælustað
vil bara njóta og vera og lifa.

Sumarið
á grænni grein
sendist í hæstu hæðir
sef varla blund
sé Baldur í hverjum manni
og heyri ljóðin sungin í vindinum.

Haustið
þrái hreifanleika myrkursins
og að elska í takt við hráleika þess
vil heyra í sjálfri mér
hlusta á andardráttinn í þögninni
heyra í rigningunni á rúðunni

ég hreyfist í takt
og dansa við ljósið... sæluna
og myrkrið.
 
Eygló Daða Karlsdóttir
1973 - ...


Ljóð eftir Eygló Döðu

Timburmenn
Að heiman
Skuggi vitundarinnar
Visin rós
Einsemdin
Teflt við Guð
Kona dauðans
Andlitið
Veruleikaflótti
Drottning hafsins
Haglar í helvíti
Draumur
Bergmál
Spegill, spegill herm þú mér
Spegilmynd
Syndug
Til Halldórs á laugardegi
Reykjavík
Medúsa
Regn í myrkri
Mannsaldan
Kerlingin og Dauðinn
Á fjöllum
Drullupollurinn
Nýjar tíðir
Gremja
Svikin
Horfnir draumar
Angist
Bláar rósir
Þunglyndi
Myrkfælni
samviskubit
Vökuvísa
Breytingar
Þunnur
Hringiða augnabliksins
Óskalög sjómanna
Söngur hins svefnlausa
Brunarústir
Morgunkaffi
Menningarmiðaldir
Horft í hyldýpið
Heimur: síðustu andartökin
Kvenna hlátur
Skammdegi
Skuggi
Ég og borgin
Í rauðum hælum
Sjómannssál
Ósk sjómannsins
missir
Tungunnar vandræði
Ljóðadrekinn
Ást í bít(l)unum
Sannleikann eða kontór?
Geðhvörf árstíðanna
Grasið er ávallt grænna
Ímynd hamingjunnar
D-Dagur
Sunnudags vankvæði
Hringiða
Minningar í myrkri
Hrá
Spilum við snáka og stiga?
Absúrdismi
Von
Það vorar