Von
Óróleikinn skríður um í maganum
eins og höggormur í grasi
þú ert varla
svo smá
svo viðkvæm
ég vernda eins vel og ég get
bara að það sé nóg
gleðin er líka til staðar
sjóðandi
því að ég er mest ég
en að hluta ofurlítið þú.