Gakktu inn, eða gakktu út.
Þú gekkst inn í líf,
lífið sem þú ákvaðst að ganga svo út.

Góðir tímar voru,
en eiðinn við sórum.

Braust hann og gekkst,
gekkst út í það villta.

Eftir stóð brotin sál,
brotið hjarta,
brotin líkami,
brotin stelpa,
stelpa sem vildi ekki sleppa.

Þú varst hið bjarta,
mitt bjarta líf.

Dagar og ár liðu,
gamlir tímar þokuðust í burtu,
bros færðist á vör.

Einn daginn birtist þú,
kysstir mig,
ég horfði aðeins á þig,
hvað?

Vildir mig aftur til þín,
sagðist hugsa til mín, sakna.

Tók í hendi þína og sagði:

Gakktu inn, eða gakktu út....Þú gekkst út.

 
Dagný Pálsdóttir
1990 - ...


Ljóð eftir Dagný Pálsdóttir

Þú og ég.
Aðeins í draum mínum.
Eins og það vanti þig.
Stelpan
Eftirsjá þín kemur.
Lífið er....
Því?
Bíð þér á deit.
Hví?
Ég þennan dag eftir bíð.
Þig ég kveð,þó ég ei vil.
Reiðina upp úr værum svefni vekur.
Lygi orða þinna.
Þú yfir mér vakir.
Hann kom, hann hvarf, hann kom, hann hvarf.
Vegna þín.
Einn daginn, einn daginn ég næ.
Horfin eða gleymd?
Mamma mín.
Nú ég skil,ég nú skil ei.
Mannst þú, ég man
Gakktu inn, eða gakktu út.
Hugsa til okkar daga.
Þú veist ei.