Þrá.
Þurrar tölur, bókhald,
rúið tilfinningum, gleði.
Úti skín sólin,
langir skuggar haustsins
freista
einmana manns.
En skyldan kallar,
gleðin bíður.
Aftur til baka
til veruleika,
þess leiða og ljóta.
Haustið, sólin, gleðin, horfin,
þar til seinna.
En kemur andartak aftur ?
Því fer fjarri.
andartak ! kemur aldrei aftur.
Ef það fer,
er það horfið
í óendanleikann
að eilífu
glatað þeim sem það ekki tók.