Hnykkur
Á móálóttu klárhrossi og merarsyni,
mættur var víkingur af sterkara kyni,
um sveitirnar reið skartbúinn knapi.
Skáldfáksins vinur, ei angurgapi,
en ef hnakkinn ei girðir á geltum fola,
skal harðan svörðinn á foldinni þola.
Því trylltur var drösull, í dansinum lenti,
og darraðans folinn af baki honum henti.
Upp reis hann aftur og aldrei skal þola,
öðrum að kætast ef dettur af fola.
Höfuðið uppi skal hátt áfram bera,
höldur er ríkir í ásinum þvera.
Þó marinn sé bógur og blá sé nú lend,
bugast mun aldrei og engin sú kend,
í huga hann þekkir, því þraukar hann enn,
þrautirnar vinnur, á bak fer hann senn.
mættur var víkingur af sterkara kyni,
um sveitirnar reið skartbúinn knapi.
Skáldfáksins vinur, ei angurgapi,
en ef hnakkinn ei girðir á geltum fola,
skal harðan svörðinn á foldinni þola.
Því trylltur var drösull, í dansinum lenti,
og darraðans folinn af baki honum henti.
Upp reis hann aftur og aldrei skal þola,
öðrum að kætast ef dettur af fola.
Höfuðið uppi skal hátt áfram bera,
höldur er ríkir í ásinum þvera.
Þó marinn sé bógur og blá sé nú lend,
bugast mun aldrei og engin sú kend,
í huga hann þekkir, því þraukar hann enn,
þrautirnar vinnur, á bak fer hann senn.
Hér segir frá því þegar Ærir féll af hestbaki