Heimur einmannaleikans
Mér er kalt
og ég er hrædd.
En ég verð að halda áfram.
En hvað hræddi mig?
Hvað var ég að flýja?
Einmannaleikann.
Ég er að flýja burt
frá hinum kalda
og tóma einmannaleika.
Ég hleyp hraðar og hraðar.
En hann eltir
eins og skugginn.
Ég þreytist kemst ekki lengra.
Fæturnir gefa sig
hætta að virka.
Ég lít við en hann nálgast.
Ég píni mig áfram
reyni að flýja.
En það er of seint.
Hann náði mér
og ég næ ekki að hlaupa.
Allt verður tómt
og ég sekk lengra og lengra
inn í heim einmannaleikann
og ég er hrædd.
En ég verð að halda áfram.
En hvað hræddi mig?
Hvað var ég að flýja?
Einmannaleikann.
Ég er að flýja burt
frá hinum kalda
og tóma einmannaleika.
Ég hleyp hraðar og hraðar.
En hann eltir
eins og skugginn.
Ég þreytist kemst ekki lengra.
Fæturnir gefa sig
hætta að virka.
Ég lít við en hann nálgast.
Ég píni mig áfram
reyni að flýja.
En það er of seint.
Hann náði mér
og ég næ ekki að hlaupa.
Allt verður tómt
og ég sekk lengra og lengra
inn í heim einmannaleikann