Til arnarinns
Stundum sit ég við gluggan og horfi út á snævi hvíta jörðina, horfi á fólkið ganga fram hjá húsinu mínu.
Þegar ég sit þarna fæ ég oft tilfinningu eins og hlýju teppi hafi verið sveipt yfir axlir mínar og hlý hönd haldi utan um hjarta mitt meðan lítil fiðrildi fljúga í maga mínum.
Mér finnst ég svífa á rósrauðu skýi yfir öllum.
Þetta er tilfinningin sem ég fæ þegar ég hugsa um þig.
Þegar ég sit þarna fæ ég oft tilfinningu eins og hlýju teppi hafi verið sveipt yfir axlir mínar og hlý hönd haldi utan um hjarta mitt meðan lítil fiðrildi fljúga í maga mínum.
Mér finnst ég svífa á rósrauðu skýi yfir öllum.
Þetta er tilfinningin sem ég fæ þegar ég hugsa um þig.
samið 27 desember 2003 til sérstaks vinar :)