Friður
Þegar ró og næði ég fæ.
færist hugur, frá borg og bæ.
Blíðlegur blær um kinn strýkur,
sæluunað hjartað hlýtur.

Friður yfir mig færist
í náttúrunni, andinn nærist.
Nálægð æðri afla skynja
strengir stillast, saman dynja.

Hljómkviða alheims í öllu er,
litirnir líka tengjast hér.
Átakalaust fuglinn flýgur,
frjókorn uppúr moldu smýgur.

Fyrir öllu er faglega er séð
skarplega Skaparinn, tekur allt með.
Frá minnstu eind til stæðstu stjarna,
eyðimerkur-sanda og freðmýrar-hjarna.

Hlutverkin eru, að snúa lífshjólin,
lífsorku í té lætur, sjálf sólin.
Sálarljós í kjarna alls býr
og kærleiksaflið öllu snýr
 
Josira
1958 - ...


Ljóð eftir Josiru

Að vakna
Andartakið
Ástin.
Draumurinn
Friður
Gullna barnið
Heyrnin
Lífsgleði
Morgunstund
Leiðsögn.
Afl
Næring
Þögnin.
Ömmustrákur
Ömmustelpa
Gamli bærinn
Lát ljós þitt skína
Light Bearer
Yrja
Sælan
Allsstaðar
Lyngbærinn
Frost Roses.
Fræ hugans
Í öllu sem lifir.
Verkefnið
Daggardropinn
Gjöfin.
Ástin er...
Frelsisvon.
Frosthiti.
Litla rósin.
Við vegginn.
Þér gefi.