Heima
Suður fórumk um ver,
en ég svarna ber
öflga eiðstafi
úr úthafi:
munarmyndum
mjög þótt yndum,
heimrof mig finni
hjá Huldu minni.
Þar er barmi blíður
og blómafríður
runnur í reit,
er ég rökkri sleit,
dalur, sól og sær
og systur tvær,
einkamóðir
og ástvinir góðir.
Þar er búþegn beztur,
bóndi og prestur,
til þess tel ég vottinn, -
trúir enn á drottin
og á sjálfan sig,
svo sem ég á mig.
Þar er líf í landi
og ljóshæfur andi.
en ég svarna ber
öflga eiðstafi
úr úthafi:
munarmyndum
mjög þótt yndum,
heimrof mig finni
hjá Huldu minni.
Þar er barmi blíður
og blómafríður
runnur í reit,
er ég rökkri sleit,
dalur, sól og sær
og systur tvær,
einkamóðir
og ástvinir góðir.
Þar er búþegn beztur,
bóndi og prestur,
til þess tel ég vottinn, -
trúir enn á drottin
og á sjálfan sig,
svo sem ég á mig.
Þar er líf í landi
og ljóshæfur andi.