41. sálmur
Það fjórða orð Kristí á krossinum

1.
Um land gjörvallt varð yfrið myrkt
allt nær frá sjöttu stundu,
sólin því ljóma sinn fékk byrgt
senn til hinnar níundu.
Guð minn, Jesús svo hrópar hátt,
hvar fyrir gleymdir þú mér brátt?
Svoddan, mín sál, vel mundu.

2.
Enginn skal hugsa að herrann þá
hafi með efa og bræði
hrópað þannig né horfið frá
heilagri þolinmæði.
Syndanna kraft og kvalanna stærð
kynnir hann oss svo verði hrærð
hjörtun frá hrekkjaæði.

3.
Sólin blygðast að skína skær
þá skapara sinn sá líða.
Hún hafði ei skuld, það vitum vér,
þess voðameinsins stríða.
Ó, hvað skyldi þá skammast sín
skepnan sem drottni jók þá pín
með hryggð og hjartans kvíða.

4.
Aví, hvað má ég, aumur þræll,
angraður niður drúpa
þá ég heyri, minn herra sæll,
sú harmabylgjan djúpa
gekk yfir þig þá galstu mín.
Gjarnan vil ég að fótum þín
feginn fram flatur krjúpa.

5.
Í ystu myrkrum um eilífð er
óp og gnístran tannanna.
Hefndarstraff það var maklegt mér
fyrir margfjöldann glæpanna.
Frá því, Jesú, þú frelstir mig.
Frekt gengu myrkrin yfir þig,
svo skyldi ég þá kvöl ei kanna.

6.
Í svörtu myrkri það sama sinn
sorgarraust léstu hljóma,
þá hrópaðir þú mig, herra, inn
í himneskan dýrðarljóma.
Í því ljósi um eilíf ár
úthrópa skal mín röddin klár
lof þinna leyndardóma.

7.
Synda, sorga og mótgangs með
myrkrin svo oft mig pína
að glöggt fær ekki sálin séð
sælugeislana þína.
Jesú, réttlætissólin sæt,
syrgjandi ég það fyrir þér græt.
Harmaraust heyr þú mína.

8.
Guð minn, segi ég gjarnan hér,
geyst þó mig sorgin mæði,
Jesú, ég læri nú það af þér,
þau skulu mín úrræði.
Gjörvöll þá heimsins gleðin dvín,
Guð minn, ég hrópa vil til þín,
Guð minn, allt böl mitt græði.
9.
Yfirgefinn kvað son Guðs sig
þá særði hann kvölin megna.
Yfirgefur því aldrei mig
eilífur Guð hans vegna.
Fyrir þá herrans hryggðarraust
hæstur drottinn mun efalaust
grátbeiðni minni gegna.

10.
Þá sólarbirtunni ég sviptur er,
sjón og heyrn tekur að dvína,
raust og málfæri minnkar mér,
myrkur dauðans sig sýna,
í minni þér, drottinn sæll, þá sé
sonar þíns hróp á krossins tré.
Leið sál til ljóssins mína.

................Amen  
Hallgrímur Pétursson
1614 - 1674
Orðskýringar:

aví (upphrópun): vei, æ
frekt: ákaflega
klár: skír


Ljóð eftir Hallgrím Pétursson

Um dauðans óvissu tíma
Ölerindi
Allt eins og blómstrið eina
Heilræðavísur
49. sálmur
48. sálmur
47. sálmur
46. sálmur
45. sálmur
44. sálmur
43. sálmur
42. sálmur
41. sálmur
40. sálmur
39. sálmur
38. sálmur
37. sálmur
36. sálmur
35. sálmur
34. sálmur
33. sálmur
32. sálmur
31. sálmur
30. sálmur
29. sálmur
28. sálmur
27. sálmur
25. sálmur
24. sálmur
23. sálmur
22. sálmur
21. sálmur
20. sálmur
19. sálmur
18. sálmur
17. sálmur
16. sálmur
15. sálmur
14. sálmur
13. sálmur
12. sálmur
11. sálmur
10. sálmur
9. sálmur
8. sálmur
7. sálmur
6. sálmur
5. sálmur
4. sálmur
3. sálmur
2. sálmur
1. sálmur
50. sálmur
26. sálmur
Móðurmálið