Missir
Dagur er að kveldi kominn
Komin er niðdimm nótt
Enginn er á ferli
Allir sofa rótt
En inni í húsi er kona ein
Situr þar og grætur
Hún grætur sinn yngri son
Um dimmar einmanalegar nætur
Um sumarið hann dó
Hann dó svo snöggt
Enginn gat hann kvatt
Á lífsneista hans var slökkt
Hans hlátur,hans bros og bragur
var öllum sem hann þekktu svo kær
hann var þeim einlægur vinur
og stóð þeim alltaf nær
Söknuðurinn er mikill
Fyrir móður að bera
Að missa son
Þannig á það ei að vera
En áfram dagarnir líða
Líkt og ekkert hafi gerst
Að bera þennan söknuð
Það er móður verst
Hún situr upp sína grímu
og reynir að brosa breitt
en ei er það auðvelt
því er ekki leynt
Allir hana styðja
og er það hið besta mál
en kvölin fer aldrei
hún mun ætíð herja hennar sál
Hún mun alltaf hafa í hjartastað
minningar um sinn kæra son
en ótrauð fer hún áfram lífsins veg
það er mín einlæg von
Komin er niðdimm nótt
Enginn er á ferli
Allir sofa rótt
En inni í húsi er kona ein
Situr þar og grætur
Hún grætur sinn yngri son
Um dimmar einmanalegar nætur
Um sumarið hann dó
Hann dó svo snöggt
Enginn gat hann kvatt
Á lífsneista hans var slökkt
Hans hlátur,hans bros og bragur
var öllum sem hann þekktu svo kær
hann var þeim einlægur vinur
og stóð þeim alltaf nær
Söknuðurinn er mikill
Fyrir móður að bera
Að missa son
Þannig á það ei að vera
En áfram dagarnir líða
Líkt og ekkert hafi gerst
Að bera þennan söknuð
Það er móður verst
Hún situr upp sína grímu
og reynir að brosa breitt
en ei er það auðvelt
því er ekki leynt
Allir hana styðja
og er það hið besta mál
en kvölin fer aldrei
hún mun ætíð herja hennar sál
Hún mun alltaf hafa í hjartastað
minningar um sinn kæra son
en ótrauð fer hún áfram lífsins veg
það er mín einlæg von