Ljósið
Eitt sinn var ég í þvílíkri kvöl
einn vinur stóð mér þá hjá
Hann vék ekki frá minni hlið
því hann vildi bægja kvölinni frá

En ekki vildi ég hlusta
ekki á hann eða neinn
Ég var bara í myrkinu svarta
og vildi vera þar einn

Ég sá ekki fram né aftur
ég sá bara ekki neitt
Ekkert virtist geta
þessu myrkri eytt

Hann tendraði þá ljós
og birtu það gaf af sér
Myrkrið það byrjaði að eyðast
þá aðallega í hjarta mér

Hann settist hjá mér og sagði
ógleymanleg orð við mig
“ávalt láttu ljósið skína…
Og myrkrið mun ekki ásækja þig”

Ég skildi ekki við hvað hann átti
en fljótlega sá ég þó það..
..aldrei láta ljósið slökkna
sem þú geymir í hjartastað

Ætíð skal ég því muna
ef myrkrið mun birtast á ný
þá læt ég ljósið skína
og birtan mun eyða því

Ljósið það hamingju gefur
og birtu og veitir yl
Því skaltu láta það skína
og finna hvað gott er að vera til

Takk fyrir ljósið minn vinur
Takk fyrir að hafa tendrað það
Þegar allt svo dimmt og ömurlegt
ég er svo heppinn að hafa átt þig þá að

TAKK


 
Katrín Ruth Þ.
1979 - ...


Ljóð eftir Katrínu Ruth Þ.

Afi minn
Fyrirgefðu
Ef vin þú átt...
sofðu rótt
ég get ekki sofið!
Að bíða
Missir
Elsku frændi
Það sem skiptir máli……
Elsku afi
Elsku amma!!!
Ást
Til vinkonu
Óttast þú ei
Þú átt mig að
Ást er...
Ein
Minn elsku besti pabbi
Mín elsku besta mamma
Biðin langa
Ljósið
Regnboginn
Bak við grímuna
Hvíl í friði elsku mamma!
Loksins er komið sumarið !!!
Það þarf bara eitt
Söknuður
Afhverju?
Sólin mín
Brostu
Einstök amma
Ein
Kæri Leynivinur!!!